Hallo allemaal, ik zit nu alweer een paar maanden op judo en het gaat best goed vind ik. Ik had na een paar weken al m’n eerste toernooitje. Dat vond ik best wel eng. Voor mij was het dus de eerste keer en volgens mij hadden die andere jongens al veel vaker wedstrijden gedaan. Ik dacht stel je nou eens voor dat ik een medaille win dat zou best tof zijn. Ik won een paar wedstrijden, maar verloor er ook een paar. Ik ben toch nog derde geworden en omdat het mijn eerste toernooi was vond dat best goed.
Nu heb ik sinds kort ook clubkampioenschappen gedaan en dat was in onze eigen zaal. Zo, dat was druk daar! Je kon er zelfs snoep kopen, maar dat kon alleen in de pauze. In de pauze ging ik met nog een paar jongens met die rode zakjes gooien die ze gebruiken om op de mat te gooien aan het eind van een wedstrijd. Ik heb gelachen! M’n vriendje gooide zo’n zakje zo hard dat ie uit elkaar plofte en wat denk je, er zat allemaal rijst in. De meester vond het niet zo leuk (maar wij wel).
De wedstrijden gingen best goed. Alleen er was één jongen, Klaas heette hij, waar ik tegen moest. Ik dacht dat het een makkie zou zijn, omdat hij er slap uitzag. Maar die wedstrijd ging best moeilijk, maar ik heb toch gewonnen waardoor ik in de finale stond. De prijsuitreiking hier was alleen voor de derde plaats, want de finales werden ’s avonds ergens anders gehouden. Toen ze de prijzen uitdeelden was er opeens een heel harde knal. Weet je wat er gebeurt was, de hele koffie en snoeptafel was in elkaar gezakt! Allemaal koffie over de vloer. Het was dus best lachen die dag. Ik ben ’s avonds in de finale nog eerste geworden. Nou dat was het weer, tot de volgende keer.
(Waargebeurde verhalen uit een grijs verleden van een senior judoka; gepubliceerd in het clubblad KIAI van JudoVianen in 1996)
