Hallo judovrienden daar ben ik weer, terug van vakantie. Jullie zullen ook wel weer ongelofelijk veel zin hebben in school net als ik………niet dus. Ik zit al gelijk te kijken wanneer de volgende vakantie is. Maar met judo heb ik wel veel zin en binnenkort zijn er weer wedstrijden. Ook gaan we weer een weekend weg naar Heerlen. Dat doen we met onze wedstrijdgroep elk jaar.
Dat is altijd hartstikke gezellig, net als vorig jaar toen we ontzettend hebben gelachen. Op zaterdagmiddag gingen we toen op weg naar Limburg. We zouden dan zondag de hele dag wedstrijden hebben. Toen we er na twee uur rijden eindelijk waren was er een speciaal sporthotel geregeld. We sliepen met z’n tweeën op een kamer.
Nu was er ‘s avonds kermis in de stad dus daar gingen we natuurlijk met z’n allen heen. Dat was lachen! Vooral toen we met z’n allen in de “enterprice” gingen, een ding dat keihard en over de kop gaat. Nou weet je wie je aan de andere kant van de kermis kon horen …………juist meester John. Ook gingen we met z’n allen in een soort huis met allemaal lopende banden en bewegende bruggen. Toen we door een draaiende ton liepen ging dat dus fout want op een gegeven moment lagen we allemaal boven op elkaar.
Als laatste gingen we een bar binnen. Opeens kreeg de vrouw van John ruzie met een rare meid die haar zomaar aan de haren trok. Nou, John zag dat en binnen de kortste keren lag ze op de grond. De meester had eerst niet gezien dat het een meid was. Toen we daarna nog wat gingen drinken dacht ik wat geld op de grond te zien liggen . Toen ik het oppakte bleek het 75 gulden te zijn. Toen ik vroeg van wie het was wist niemand het. Ik heb toen maar een “rondje” gegeven. Dus het weekend kon niet meer stuk. En de wedstrijden? Ach het kon natuurlijk beter na zo’n avond. Maar dat weekend was wel hartstikke leuk. Hé tot de volgende keer .
(Waargebeurde verhalen uit een grijs verleden van een senior judoka; gepubliceerd in het clubblad KIAI van JudoVianen in 1997)