Jopie Judo 5 – Dieven in de kleedkamers!

Hallo allemaal hoe is het? Met mij gaat het wel. Het zit zo, ik heb op m’n donder gehad van meester John. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik loop met de andere jongens best wel eens te klieren en te keten. We hebben echt een hoop lol. Ook vaak in de kleedkamer.

Zo heb ik een keer bij Henk, die altijd als eerste onder de douche staat, omdat hij bang is dat hij moet wachten, een plastic zak met koud water over hem heen gegooid. Lachen joh, je had hem moeten zien kijken toen hij ineens dat koude water over zich heen kreeg onder de douche. Hij vond het zelf niet zo tof dus het werd direct een grote stoeipartij.

We lopen elkaar vaak te dollen. Ik had met Frank afgesproken dat we Broddy een keer zouden terugpakken, want hij liep ons vaak te dollen. Wat hadden we nou gedaan, we hadden al z’n kleren aan de verwarmingsbuizen vastgeknoopt die tegen het plafond liepen. Wij vonden het wel geinig alleen kwam meester John erachter en hij vond dat helemaal niet leuk. We mochten voor straf de volgende keer niet komen trainen. Ik durfde het niet aan m’n ouders te vertellen ik had gezegd dat de training niet doorging. Frank durfde helemaal niets te zeggen en deed net of hij naar trainen ging, maar heeft meer als een uur rondjes gereden op z’n fiets met z’n sporttas.

Later begreep ik wel waarom meester John zo kwaad was, omdat er vaak spullen verdwenen en er dan boze ouders opbelden hoe dat kwam. Er werd ook wel gestolen uit de kleedkamer. Het gebeurde zelfs een keer dat meester John een paar jongens van buiten betrapte die in de kleedkamer liepen te snuffelen. Weet je, meester John kwam direct de zaal in en zij tegen een paar grote senior judoka’s: “Jullie meekomen.” Een andere moest de training overnemen. Ze gingen toen in hun judopak die jongens achterna. Ze vertelden later dat ze ze hadden ingesloten. Ik had dat wel willen zien twee van die jongens op straat met een paar zwarte band judoka’s in judopak omsingeld. Die jongens scheten natuurlijk in hun broek, goed hé.  Ze hebben die toen afgeleverd bij het politiebureau. En inderdaad hadden ze wat gestolen uit de tassen. Nou dat was het weer, tot de volgende keer.

(Waargebeurde verhalen uit een grijs verleden van een senior judoka; gepubliceerd in het clubblad KIAI van JudoVianen in 1998)