Door Sandra Bax
Iets wat ik heel vaak hoor (en merk) is dat meiden/dames/vrouwen de vechtsportwereld ontwijken. Er heerst vaak angst voor deze ‘mannenwereld’ wat nergens voor nodig is. We zijn als dames misschien niet in de meerderheid, maar er zijn genoeg vrouwen die een vechtsport beoefenen. Eerlijk gezegd vind ik het juist heel verstandig als je als vrouw een vechtsport gaat beoefenen. Zeker het jiujitsu is een goed toepasbare sport, al helemaal als zelfverdediging.
Een vechtsport, of eigenlijk verdedigingssport, zorgt voor een aantal dingen. Je doet veel kennis op om jezelf te kunnen beschermen én om jezelf te kunnen verweren, wat daarnaast zorgt voor meer zelfvertrouwen. Die paar elementen helpen je, mocht je ooit in een lastige situatie terecht komen. Omdat je getraind bent op diverse situaties zul je niet snel in een verstijfde positie terechtkomen waarin je niet meer weet wat je moet doen en je daardoor helemaal niets meer doet. Je komt eerder uit in een vecht of vlucht houding, wat een stuk veiliger is voor jezelf.
Ikzelf heb echt nog nooit mijn vechtsport buiten de dojo hoeven gebruiken, één van de eerste dingen die je leert is dat je nooit de sport buiten de dojo gebruikt tenzij in geval van nood. Alhoewel, nu ik er over nadenk. Ik ben wel eens gevallen, of onderuit gegaan met iets heel stoms (uitglijden op Utrecht Centraal bijvoorbeeld) en dan is het heel handig als je goed kunt vallen, niets breekt, zo opstaat en weer kan doorlopen. Maar het is wel fijn te weten dat ik mijzelf kan verdedigen mocht het ooit nodig zijn.
Zo heb ik onder andere geleerd hoe ik mij kan bevrijden uit diverse pakkingen. Stel iemand pakt je ongewenst om je middel en laat niet los, hoe zorg je er dan voor dat je vrij komt? Stamp bijvoorbeeld hard op de tenen, probeer vingers te klemmen of duw de persoon weg door drukpunten te gebruiken. Of iemand probeert je telefoon uit je handen te halen, hoe zorg je er voor dat die niet gestolen wordt? Je kunt bijvoorbeeld de ander snel naar de grond werken en je telefoon terugkrijgen met een pols- of armklem. Of wat doe je als je op de grond ligt en er zit iemand tussen je benen die iets gaat doen wat jij niet wilt? Zorg als eerste dat jij bovenop komt, daarna kan je werkelijk vanalles toepassen om óf weg te komen óf de ander uit te schakelen. Zo zie je, genoeg situaties die je zomaar in het dagelijks leven tegen kan komen.
Nu train ikzelf al sinds mijn vijfde judo, sinds mijn tiende karate en sinds mijn vijftiende jiujitsu. Dus je kunt zeggen dat het met de paplepel is ingegoten, maar ieder ander die ik heb zien beginnen met jiujitsu en nog nooit een andere vechtsport heeft gedaan leert heel snel, verbeterd het zelfvertrouwen en ziet lol in de sport. Daarom vind ik beginnerscursussen zo geweldig. Je zit nergens aan vast, je leert de basis principes van de sport en wil je verder kan je zonder problemen instromen in de bestaande groep.
Mocht je nu, net als ik op mijn 15e, de kriebels hebben gekregen om toch iets met deze sport te gaan doen, kan je je altijd eens langskomen tijdens de les om te kijken of om mee te doen. De standaard lessen zijn vanaf de leeftijd van 13 jaar. Ben je jonger dan 13 jaar, of ken je iemand die jonger is en die toch een vechtsport wil gaan doen, dan is judo een hele mooie opstap voor het jiujitsu.
Ik vind het een fijne sport, van die hoeveelheid mannen merk je weinig, want respect en gelijkheid staan bij ons budoka’s hoog in het vaandel. Heb ik je nu een beetje kunnen overtuigen dat deze wereld helemaal niet zo eng is?
